Bloedjes en infusen prikken

Bloedje prikken.

Omdat ik moeilijk te prikken ben en de eerstkomende zes weken toch meerdere keren per dag geprikt zou worden, installeerde men op de medium care een lijn, waar bloed mee kon worden afgenomen, in afwachting van de 'dubbele Hickman'. Dit om het bloed afnemen voor mij en iedereen die dit moets gaan doen te vergemakkelijken. Ik was nog geen seconde verplaatst naar de afdeling Cardio Care, of de op de Medium care zorgvuldig ingebrachte lijn, met uiterste houdbaarheidsdatum ( die nog lang niet verstreken was) werd eruit getrokken met de mededeling: die hebt u hier niet meer nodig, want u wordt toch nog maar 3 x per week geprikt. Ik kon protesteren wat ik wou, maar het was al te laat.

Vanaf dat moment - ik werd zeker 3 x per dág geprikt - begon de ellende. De vampiers van het laboratorium kregen uit mij, ook niet met de dunste naalden, geen druppel bloed. Alle experts van het hele ziekenhuis - "ik prik prenataaltjes, dus dan moet ik u toch zeker kunnen prikken" "dit is de beste prikster van het ziekenhuis, ze dóet niet anders" "de dokter komt u zo prikken" - kregen het niet voor elkaar, behalve de anestesioloog, en die had beneden wel wat beters te doen dan ("u alweer mevrouw Heijnen, wanneer plaatsen ze die Hickman nou eens?") steeds gaten in mij te slaan.

Na vier dagen ellende, waarbij mijn humeur ook nog eens heel erg tot een dieptepunt was gedaald, omdat ik nog geen dag het eten had gekregen wat ik besteld had, was ik het zat. Er werd in mij niet meer geprikt. Nou hadden die labdames al sowieso de schurft in, omdat ik links en rechts een infuus had en zij dan daar niet mochten prikken, dus ze wisten duvels goed dat dan de verpleging het moest doen. Maar toch elke keer weer met de buizen aan komen rollen en elke keer weer net doen alsof ze kwamen prikken en elke keer weer moest ik uitleggen waarom ze het niet mochten doen, en dat was ik spuugzat. Dus toen op een maandagochtend weer zo'n helderziende met de naald al gereed mijn bed naderde riep ik al van een afstand: "U prikt mij niet! Laat de buizen maar hier en ga maar naar de verpleging" Nou, die dame was toch opeens op haar vermoedelijk niet aanwezige pik getrapt, je gelooft het niet.

Dezelfde dag mocht ik al vanaf zes uur nuchter blijven want de dubbele Hickman zou worden geplaatst. Nou, dat feest ging niet door, zie volgende blog