Schoorsteen?

Exact een weekje na eerste harthulp in Arnhem word ik weer 'niet lekker'. Ik ben aan het lunchen met vrienden en leg nog niet meteen de link met mijn hartritme. Ik denk dat het van de warmte komt. Omdat ik net sardientjes op de markt heb gekocht, breng ik die eerst op de fiets naar huis. Daar begint mijn hart weer superidioot te doen. Ik herinner me dat mijn huisarts ooit heeft gezegd "als je het niet vertrouwt, kom je hier maar even een hartfilmpje maken". Dus ik op de fiets naar de huisarts in de veronderstelling dat die zal zeggen dat ik maar een extra pilletje moet nemen. Maar zij is dermate onder de indruk van mijn hartritme dat ik naar Nieuwegein mag. Mag alleen niet zelf rijden. Ze legt ook - en dat hoor ik voor het eerst - uit dat zo'n idioot ritme niet 24 uur mag duren, want dan kan er geen elektrocardioversie meer gedaan worden. En legt uit dat het nog geen 200 per minuut is, want dan móet ik met de ambulance. Uit Nieuwegein mag ik begin van de avond weer weg. "U zult wel gehoord hebben dat uw hart weer regelmatig slaat, maar wel hard." Niks gehoord, begrijp nu dat die ijscomanbellen blijkbaar door mij veroorzaakt werden. Ik moet de volgende ochtend nuchter terugkomen voor een elektrocardioversie. Liefst zo vroeg mogelijk, want wie het eerst komt, die het eerst maalt. Voor de zekerheid vraag ik wat ik moet doen als blijkt dat mijn hart weer gewoon is gaan doen. Als dat zo is moet ik maar even bellen. En ik krijg een spoedpoli bij de internist, want mijn schildklierwaarden zijn niet goed. Ik vraag of ze dat in Arnhem niet hadden kunnen ontdekken. Ja, dat hadden ze kunnen doen, als ze er naar gezocht hadden, maar dat hadden ze niet gedaan. "Wij in Nieuwegein doen dat eigenlijk standaard." De volgende ochtend word ik om zes uur wakker van de wekker, die mij uit bed moet jagen om rond 8 uur, vóór de meute uit, in de wachtrij van de elektrocardioversie te krijgen. Wakker met een normaal ritme. Bellen met de EHH dus. Eerst een sms-je naar voor de zoveelste keer vrijwillig chauffeur Ben, dat de tocht mogelijkerwijs niet door gaat. Op de eerst hart hulp zegt de meneer dat het toch wel netjes is om langs te komen, kunnen ze daar even een hartfilmpje maken 'om het mooi af te ronden'. Nou, dat geloof ik wel, hij mag mij van de lijst halen. Ben gaat Dik bellen dat de om 8 uur geplande 'operatie schoorsteengat' toch gewoon door kan gaan. Na het aanboren van een behoorlijk stevig trekkend schoorsteengat, ga ik naar de huisarts, mijn fiets ophalen. De assistente zegt "zal ik toch ook maar even een afspraak voor je maken? De dokter wil ook graag weten hoe het afgelopen is." Nou,dat is het gelukkig dus nog niet!