Nog even een kleine aanvulling...

29 september
Zegt mijn huisarts...ja, migraine dat kan wel met al die stress van de laatste tijd. Ik kwam niet meer bij, perplex na dit gesprek. Dan zou de laatste 10 jaar migraine my middle name zijn geweest. Nee, van stress krijg ík rafelige hartkleppen geloof ik.
En, ik ben deze eeuw nog nooit zo rustig geweest sinds ik - nieuwe hype - mindfull mediteer op mijn manier.
Tja en dan nog de vraag, waar krijgt een mens eigenlijk stress van. Ik bedoel, ik heb nu een dak boven mijn hoofd, geen geldgebrek, mede dankzij een geweldige vriendenkring.
Alleen nog een klepje wegwerken.
Wij slaan elkaar er wel doorheen!
-----
En net als ik denk, we kunnen wel gaan eten gaat het weer helemaal mis. Wat is er met je vraagt Susan. Ik schijn gek te kijken. We hebben er onmiddellijk een foto van gemaakt. Mijn rechteroog krimpt en mijn linkeroog staat wijd open. Mijn uitdrukking schijnt zo idioot te zijn dat Suus zich bijna bedreigd voelde. Huisartsenpost gebeld en omdat er niemand een auto had en ik ook duizelig was wilde ik er niet naartoe, dus dokter kwam hier. TIA. En tijdens de test 'volg mijn vinger' zag ik weer van de ene tel op de andere normaal. Ik begin zo onderhand te geloven ik de medische stand teveel lastig val. Maar nee, steeds als ik een tiamigrainecva heb, moet ik de dokter bellen. Dus dokter weg, wij lekker gegeten met de inmiddels gearriveerde gasten. Ik ga mijn gezellige voor het eerst in máánden zelfbereide etentje toch niet laten bederven door een tia? Mijn moeder had dit trouwens ook, om de haverklap een tia. Autorijden zit er dus voorlopig niet in. Blurp.
-----
Donderdagochtend. Vroeg op snel douchen en naar de trombosedienst...Vergeet het maar. Bam, schele kop. Gelijk in de spiegel gekeken. Ja hoor. Linkeroog op stand manisch, rechteroog op depressief. Rustig op het bed gaan zitten en wachten tot het overgaat. Rond 10 uur 'plaf' alles weer normaal.
Daarna mislukte mijn hele dag vóór 11 uur al met allemaal minirampjes achter elkaar.
Ik zit ook al drie dagen te wachten op een telefoontje van de huisarts, hij kan als enige een spoedafspraak met mijn cardioloog maken. Die dan maar bellen met mijn andere telefoon. Ja, ik zal worden teruggebeld.
-----
Vrijdagochtend. Vannacht de opgenomen documentaire 'Mam' van Adelheid Rosen gezien. hier past maar één woord: bravo! Vervolgens word ik wakker van de lispelstem van dissident Koppejan... als de meerderheid het wil, dissideert hij natuurlijk niet meer. Je rug recht houden moeten de meesten nog leren bij het CDA. Een paling in een emmer snot, noemden wij dat vroeger.