De TIA-poli

2010 21 september

Bij aankomst op de poli begrepen we dat we de troonrede wel op ons buik konden schrijven. Niks afspraakje en dan naar huis, nee serie onderzoeken en reken er maar op dat u rond een uur of 2 weer klaar bent.

Grondig. Alle onderzoeken van zondag nog eens dubbeldik opnieuw en nog een aantal extra erbij. 12 Buizen bloed in plaats van 6, piskijken, nekaders natekenen, zoals te doen gebruikelijk protest - nu van de neuroloogzuster - tegen mijn links en rechts verschillende bloeddrukken. Ik wijt dat nu maar aan mijn roodharigheid, een genetische aberratie die al vaker voor verrassingen heeft gezorgd. Klonklusie door neuroloog om 2 uur: CVA-tje bij hersenstam. Daar heeft u last van als door uw ritmestoring de bloeddruk anders is. TIA's heeft u niet gehad, want die slaan niet iedere keer op hetzelfde plekje toe. Logisch verhaal. Medicijnen gewoon blijven slikken, hoeft niks bij of af en deze week cardioloog nog zien, hoe zit dat dan? Niet nodig, 5 oktober toch holteronderzoek. Mooi, op huus an knop om en kunnegin kijken.

Woensdag eerst Olga Commandeur geprobeerd in te halen met de ochtendgymnastiek. Nou dat gaat uitstekend op mijn manier. De 5 minuten opwarmen lijkt geen probleem, tijdens de 5 minuten cardiohoppen doe ik pas op de plaats en de laatste minuten rekken en strekken hou ik met gemak bij. Dat geeft de burger weer frisse moed, genoeg om een uur of anderhalf naar de markt te gaan wandelen. 's Middags klein schoonheidslaapje met rittemetikkertje op stand 'ik doe maar wat'.

Donderdag doe ik gewoon Olga Commandeur weer na, stop ik de was in de droger, val ik bijna in slaap na het douchen, ga ik weer aan de wandel, nu naar de Kwantum om eindelijk zeil voor mijn werkkamer te bestellen , kom ik thuis en eet broterhammertje ... slaapt opeens mijn hele linkerkant. Patsboem! In slaap gevallen, het kan. Mijn eerste reactie is: dit kan niet. Ik sla op mijn linkerarm, been, buik, tiet...nee hoor, worden niet wakker. Was ik blij dat ik net op de bank zit! Staan moest ik maar niet doen, dan zak ik door mijn been. En natuurlijk, we zijn halverwege de dag, dus mijn hart gaat zoals te doen gebruikelijk weer een nieuw ritmetje uitproberen. Een zeerlanggerekte ongelooflijk ouderwetse haagsche vloek van 10 minuten is hier toch wel op zijn plaats. Lukt niet helemaal, want linkerbek heeft ook mieren, tong kriebelt...huisarts bellen. "als het over een uur nog zo is...terugbellen". Netjes ieder uur gedaan. Buurvrouw Sonja kwam chaperonneren, want alleen in huis was geen goed plan.
Tegen half drie ging het veel beter, dus bedacht ik dat ik mijn plannen voor deze dag door dit non-tiaatje niet in de war ging laten sturen. Ik ben met de regiotaxi gewoon naar Ede gegaan om vrienden op te zoeken. De dokter kan je overal bellen en Ede is toch ook al een stuk dichter bij het ziekenhuis. Ik was nog wel enigszins geestelijk gestoord tussen mijn oren, want ik zei zonder blikken of blozen Hans tegen Martin en meer van dat soort stommiteiten, maar ik heb wel de lekkerste lasagna - sorrie risotto - ooit gegeten.
Thuisgebracht, voor de zekerheid voordeur van het slot en achterdeur idem. Telefoon ingeprogrammeerd op 112 en plat af.

Vrijdag met nog steeds kriebelende linkervoet toch Olga zo goed en zo kwaad als het kan gecommandeurd en nuttige taken verricht met verfkwast in de werkkamer, boodschapjens bij Appie, grote pan rendang gemaakt en mijn nieuwste aanwinst, prachtige schaal, werd door Walter bezorgd. Helemaal leuk. Nou nog een nieuwe tafel eromheen, en een nieuw bankje, en een houtkachel, en een betegelde tuin en...genoeg te doen.

Zaterdag 25 september burendag, koffie, taart, tuin opknappen met allemaal nieuwe planten. Mijn hart begon al voorzichtig te protesteren toen ik verfpotten ging halen in mijn schuurtje en bij het tweede kopje koffie zag ik opeens met mijn linkeroog maar de helft. Vreemd. Je weet dat de buuf naast je zit, maar je ziet haar niet, alleen als je je helemaal omdraait. En tafeltjes zijn ook zomaar weg. En meteen kneiterende koppijn. Dus dan toch maar weer met de huisartsenpost gebeld. Toch maar even langskomen ...wat een verhaal...jajaja...en u heeft ook pijn op de borst gehad zie ik hier...(Protest van mijn kant, want hoelang ik het ook aan mijn hart heb, ik heb nog nooit of te nimmer pijn op mijn borst gehad. Ja, 4 maanden pijn IN mijn rechterborst alsof ik permanent te strak onder een mammografieapparaat zat geklemd, maar dat was met één handbeweging van mijn vriendje de chiropraktor verholpen, want dat waren ribben die niet meer op hun plaats lagen sinds mijn 2e cardioversie.) O, ik krijg hier zo'n enorm kort lontje van. Fijn, arts overlegt met neuroloog Jansen en ze zijn ervan overtuigd, het is migraine. Nou, ik zou ook heel blij zijn als het dat was. Dan krijg ik speciale migrainepilletjes mee. Eén om meteen thuis in te nemen en 1 om als het na een uur nog zo is in te nemen.

En dan de apotheek: als u na het eerste pilletje na een uur niks merkt, heeft het ook geen zin om de tweede in te nemen. Wát zei die dokter nou net?

Bij de apotheek lees ik - wachtend op mijn lift naar huis - de bijsluiter: niet gebruiken als u een TIA of CVA heeft gehad!! Welgodallemozes! Die CVA is toch op 2 CT-scans aangetoond? Wie wordt hier nu weer gek? Dus ik bedank voor de eer en geef het zaakje terug aan de apotheek. Verkoopt u ze nog maak een keer aan iemand anders, ik pak thuis wel een paracetamolletje. En by the way, wat doen die Metoprololtartaarpillen eigenlijk die ik sinds een week moet slikken tegen mijn hartritme? Nou mevrouw, dat zijn bètablokkers, die krijgt u bij te hoge bloeddruk en tegen hartkloppingen en ze worden ook voorgeschreven bij migraine. Mooi, kap ik dus ook onmiddellijk mee, want hoge bloeddruk kríjg ik hier alleen maar van, als er iets mooi is aan mij, dan is het wel mijn bloeddruk. Migraine heb ik niet en sinds ik die metaloltartaar slik is mijn hartslag alleen maar gekker geworden.

Eenmaal thuis blijkt zelfs de paracetamol niet meer nodig, de 'migraine' is tijdens een goed gesprek met een normaal persoon plostklaps verdwenen, dus knop om. Voor- en achterdeur voor de zekerheid van het slot, 112 in de aanslag en plat af.