Wat is er gebeurd de afgelopen 2 weken, 3,5 maanden na de operatie.
-op maandag gebeld met cardiologie nieuwegein vanwege al ruim een week krankzinnig onregelmatig hartritme waar ik onwel van word, en een vraag van de trombosedienst over de hoogte van mijn INR/ bloedverdunning. Ze zouden terugbellen, dat gebeurde pas een week laten.
-s'avonds op huisartsenpost geweest vanwege gierende thoraxpijn. Ik kroop over de grond van de pijn, nieuwe pijnstillers gekregen en ik slik er al zoveel. Hulde voor de apotheekster in het ziekenhuis. Zij constateerde dat Diclofenac in mijn geval toch niet echt eerste keuze was! Dat is echt voor het eerst dat een apotheker dit doet en ik kon het dan ook niet laten om haar daarvoor te bedanken en twee kleine voorbeeldjes te geven van collega's in de buurt die dit niet tot hun takenpakket rekenen.
- dinsdagnacht na enorm veel aarzeling want je gaat je zo'n zeur voelen, toch met huisartsenpost gebeld die toch ambulance stuurden vanwege al ruim 5 uur hartritme - nou ja ritme - van 160 - 180. Ik lag al uren zwetend als een drilpudding op de bank en moest echt even met iemand praten. Overleg met cardiologie Nieuwegein: versnelde afspraak regelen. Verder konden ze toch niks doen. Erg fijn van de huisartsenpost dat ze toch de ambulance stuurden. Wist ik tenminste dat er niet iets anders aan de hand was.
- woensdag gebeld met cardiologie. afspraak gekregen voor 4 juni. dat ga ik niet halen, dat was mij gelijk al duidelijk. snellere afspraak moest via huisarts
- donderdag/hemelvaartsdag lieve, maar vooral bezorgde vriendin Eef ( 35 jaar getrouwd geweest met een huisarts, dus wel wat gewend)heeft gebeld met nieuwegein ehbo vanwege onwel worden, spierwit wegtrekken en bijna flauwvallen van mij zuurstoftekort?.Maandag naar de eerste harthulp te komen was het advies.
- zondag 4 uur doorgebracht op eerste hulp in Ede, omdat ik van de een op de ander tel alles dubbel zag en waarschijnlijk "een bloedpropje of een zuurstoftekortje in de hersenstam had" zei de neuroloog. TIA dus staat op het verslag. gelukkig ging dat na 1,5 uur net zo spontaan weer over als het gekomen was. Zoon belde met de huisartsenpost, maar daar stond de telefoonschakeling verkeerd of zo, want die namen niet op, dus dan maar 112 gebeld, want ik was een beetje bang voor een soort hersenbloeding en iedereen weet dat je dan vooral SNEL gezien moet worden. Bovendien heeft geen enkele huisarts de apparatuur die je dan nodig hebt en ga je DUS ook niet daar 3 uur in een wachtkamer zitten wachten, zoals de vorige keren dat ik daar moest zijn. Dat laatste hoefde hier gelukkig niet, ik mocht bijna meteen naar binnen. 112 en de huisarts waren wel boos dat we niet meteen de huisartsenpost hadden gebeld...Tja weer 20 minuten aan de telefoon, schei uit zeg!
maandag hele dag in Nieuwegeinziekenhuis, waar ze geloof ik het idiootste hartritme ooit bij mij hebben geconstateerd. pacemakerman zegt ik heb 2 hartritmes tegelijkertijd (boven en onder ? )en er is geen slag gelijk aan de vorige en dat duurt - dat kunnen ze blijkbaar lekker controleren op de pacemaker - inderdaad al ruim twee weken. ik heb dus vrijwel permanent idiote hartritmes gehad ; een hartslag van 160 - 180 gehad, naast een megaonregelmatige.
en bij de minste inspanning gaat mijn hart helemaal idioot doen, dus ik ben niet lui van huis uit. En wat nog wel het belangrijkste is, want daar begin je toch op een gegeven moment geweldig aan te twijfelen, ik heb geen ingebeelde ziekte. Ik was dolblij dat mijn vriendin mee ging.
Dus nu pacemaker aangepast, zodat het hart ook bij inspanning mee gaat doen + extra medicijnen erbij. Afspraak op cardiologie 4 juni blijft staan, want er zijn nog vragen zat, en de vraag is hoe het dan weer is.
IK slik GEEN PIJNSTILLERS meer vanaf zondag. Dankzij chiropractorvriend Keld, die mijn ribben weer in de juiste volgorde in mijn borstkas heeft gedrukt. Alleen is die stomme Olivia bovenop mijn pacemaker gaan zitten, dus die plek doet een beetje pijn. Het voelt alsof het apparaat 90 graden gedraaid in mijn borst zit. Hebben ze OOK niet gezegd in het ziekenhuis. Ze hebben wel gezegd dat je mobieltje niet op de pacemaker mag liggen, maar over kleinkinderen geen woord!
Ik realiseerde me opeens vandaag SHIT ik heb zondag een TIA gehad. En nu ben ik bang dat ik daar aan dood ga. Dus dat moet ik mezelf heeeeeel snel uit mijn kop praten.
Ben ik met mijn stomme kop wel de bijsluiter gaan lezen van het medicijn dat ik maandag erbij gekregen heb in Nieuwegein. Staat daar: niet gebruiken bij (onder andere, ik schrijf hier alleen de relevante op)
- sick sinus syndroom (heb ik volgens cardioloog Bal)
- hartritmestoornis traag ritme ( brady) ( Heb ik volgens dezelfde)
- neiging tot lage bloeddruk, want het middel is ook een bloedvatverwijderaar ( heb ik 6 maanden lang bewezen gehad)
Gloeiende tiepvus! Ben ik nou een zeikerd als ik die lui wéér ga bellen? En welke van die lui dan wel?
Maandagmiddag ( na 1 week!!!!!) belde secretaresse van Cardioloog Bal met de vraag waar ze het recept voor de Nexium heen moest sturen en dat de INR inderdaad wat lager kan. Die Nexium had ik ondertussen zelf al op de eerste hart hulp geregeld, dus daar kan ik nu heel zuidafrika van voorzien. Dat is dan weer wel een kleine lichtpuntje.
dankzij de nieuwe pillen wel gisteren voor het eerst in weken een normaal hartritme gehad. Zo van "Wat voel ik nou NIET?" Dat voelde gek. Maar vanochtend was het gewoon weer een rommeltje.
Dus realizeurde ik mij dat ik die schattige doktor op de 1eharthulp niet gevraagd heb bij welke verschijnselen ik weer aan de bel mocht gaan hangen en dan ook nog aan wie zijn bel.
Verder had ik gisteren en vandaag ongeveer weer net zoveel energie als 2 weken na de operatie, heel fijn, niks dus. Fietsen (home trainer laagste stand) gaat nog net, (trap)lopen niet. Dus dan ga ik toch ook weer denken ( blijft vreemd, op de een of andere manier stopt dat denken helaas dan weer niet)...die pacemaker zou toch een tandje bij zetten als ik inspanning moet verrichten...doetie dat dan wel...of komt dit nu weer gewoon van de lekkende klep...want daar kreeg ik exact dit soort moeheid van...
Was ik maar dom, dan had ik geen vragen.
Ik krijg enorme zin in een bel whisky!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten