Het bevolkingsonderzoek borstkanker

Op naar het bevolkingsonderzoek voor de 'tietencontrole'. Met alle buurvrouwen, want de hele straat wordt tegelijk uitgenodigd. 's Middags komt mijn buurvrouw naar me toe: "Bries, moet ik dat wel doen? Houden ze wel rekening met mijn ICD (bijzondere pacemaker)?"  Ja, daar zegt ze wat. ik stel haar gerust, komt best wel goed. Ik vul het formulier in: "heeft u een operatie aan uw borsten ondergaan?" Antwoord: nee. Er staan geen andere inhoudelijke vragen op.
Bij binnenkomst geef ik mijn formuliertje af en meld meteen dat ik een pacemaker heb. Antwoord van de baliedame: dát had u op dit formulier in moeten vullen. Ik vraag wáár? En zij gaat door met de volgende klant.
Dan mag ik de onderzoekskamer in. Daar staat een andere dame, die mijn gegevens controleert en mij meteen vermanend om de oren slaat. Ik was al vijf jaar, VIJF jaar, niet geweest, hoe ik dat in mijn hoofd haalde! Op een zeer denigrerende belerende en kwade toon.
Ze hád kunnen vragen "Goh, mevrouw Heijnen, ik zie hier dat u al vijf jaar niet geweest bent, hoe komt dat? " Ze hád - want ik had mijn bovenkleding al uit - kunnen zien dat er aan mij wat medische schade veroorzaakt was. De lidtekens van de thoraxoperaties, de vier pacemakers en nog een zootje noodzakelijk geslagen gaten, zijn bij mij onmiskenbaar aanwezig. Ze hád, want ik neem aan dat ze wel vaker gehavende torsen ziet, zelf kunnen concluderen dat die recente verbouwing wellicht .... Ze hád gewoon een andere toon aan kunnen slaan.
Ik wees haar op de pacemaker en dat ik die niet klem onder het apparaat wilde hebben. Ook hierover kreeg ik de wind vanvoren. Waarom of dat ik dat niet had ingevuld. Nou mammafotomevrouw, daar voorziet uw formulier niet in. Dat was toch duidelijk dat dat bij borstoperaties moet worden ingevuld.
Nou sta ik op het arrogante standpunt dat als ík het niet snap, níemand het snapt, dus vroeg ik haar om verduidelijking en dan maar aanwijzen waar ja, nee dan, niet dus want... En toen moest het hele gefotografeer nog beginnen.
Een beschrijving van deze martelgang, waarbij de miep haar uiterste best deed om de pacemaker toch in vier etappes op de gevoelige plaat vast te leggen, laat ik graag over aan uw ervaring of verbeelding.

Dit was twee jaar geleden. Vorige week werd ik gebeld. "bevolkingsonderzoek Borstkanker; u moet NU voor het onderzoek komen, we zitten te wachten." Verkeerde hulpwerkwoord: ik móet niks niks en zeker nú niet. Daarna volgde er een korte bitse uitleg, er was iets fout gegaan met de post, oproep blijkbaar niet aangekomen, nou, als ik dan nu niet kon dan kreeg ik wel een nieuwe oproep. Duidelijk dat ik weer lastig was, want natuurlijk, als iemand de telefoon opneemt dan kan die ook wel nu onder een apparaat komen liggen.

Eergisteren ontving ik de oproep. Ik heb me afgemeld.

Inmiddels...5 jaar later, is het aanmeldingsformulier gelukkig aangepast.